Pokrovitelj
Film
Knjige o 27. martu
Rehabilitacija
Sahrana na Oplencu
Godišnjica
Saznajte više...
Milan Antić: Namesnici i Ministar Dvora pred sudom
Milan Antić: Izvodi iz beležaka
- I grob i rob: Odgovor Dragiše Cvetkovića Ivici Dačiću (Press, 04.10.2009.)
- Kako baka kaže (Odgovor Veljka Lalića Žarku Koraću, Press, 01.102009.)
- Stotine 'izdajnika' čeka rehabilitaciju (Press, 27.09.2009.)
- Rehabilitovan Dragiša Cvetković (Press, 26.09.2009.)
- Ekskluzivno - UDBA: Dosije Milana Stojadinovića
- Ekskluzivno: Podela Jugoslavije počela u Argentini! (Press, 15.3.2009.)
- Otvoren dosije Mustafe Golubića: Staljinova naredba - Draža umesto Tita (2. deo, Press, 28.12.2008.)
- Otvoren dosije Mustafe Golubića: Izdao me Tito! Ali, neka ga... (1. deo, Press, 14.12.2008.)
- Milan Stojadinović u tajnom arhivu UDBE (feljton, Večernje novosti 2005)
Ilija Trifunović - Birčanin
(1877-1943)
 Ilija Trifunović - Birčanin |
Ilija Trifunović - Birčanin (Topola, 1877. - Split, 3. februar 1943.) bio je srpski četnički vojvoda. Četničkom pokretu se pridružio godine 1906. kada je s vojvodom Petkom otišao u Makedoniju, tada pod otomanskom vlašću, te vodio gerilske akcije po Skopskoj Crnoj Gori kao komita, a zatim sa vojvodom Vukom četovao po Kumanovu i tamo ostao do Prvog balkanskog rata 1912. god.
Učestvovao je u oba balkanska rata, kao i u Prvom svetskom ratu. Borio se u odredima vojvode Vuka, a ujesen 1916. godine na Sivoj Steni pogođen je u ruku, koja mu je nakon toga morala biti amputirana. Tada je vojvoda Vuk i poginuo, a Birčanin je dobio zvanje četničkog vojvode.
U periodu između dva rata, vojvoda Birčanin je vršio važne uloge u četničkoj organizaciji. Godine 1929. je postao predsednik "Udruženja srpskih četnika 'Petar Mrkonjić' za kralja i otadžbinu", a od 1932. je predsednik organizacije Srpska Narodna Odbrana (SNO). 1934. je predsednik Udruženja starih četnika.
Učestvovao je u puču 27. marta 1941. godine, kojim je oborena Cvetkovićeva vlada. Nakon aprilskog rata je izbegao u selo Lipovo kod Kolašina.
U septembru 1941. Trifunović je došao u Split, koji se u to vreme nalazio pod vlašću fašističke Italije. Uz pomoć Dobroslava Jevđevića počeo je da okuplja antikomunistički, velikosrpski i jugounitaristički raspoložene građane u pokret koji je trebalo da predstavlja alternativu kako hrvatskim nacionalistima okupljenim oko NDH, tako i partizanima pod vođstvom komunista. Te su aktivnosti vođene uz prećutnu ili otvorenu podršku italijanskih vlasti, koje su u četničkom pokretu videle korisnog saveznika.
U martu 1942. Trifunović je dobio pismeno ovlašćenje od Draže Mihailovića, vođe JVuO, da bude njen predstavnik, odnosno komandant u oblasti Dalmacije, Like, Korduna i Primorja. Vojvoda Birčanin je preko svojih prijatelja i članova Narodne Odbrane takođe organizovao i četničke formacije u Sloveniji, poznate pod nazivom Plava garda. S Mihailovićem se prvi put sastao u maju 1942. godine, u selu Pustopolju kod Gacka u Hercegovini. Nakon toga, jedna britanska podmornica je za vojvodu Birčanina donela na Korčulu radio stanicu, tehnički materijal i novčana sredstva. Vojvoda Birčanin je izvođenje ove misije poverio vojvodi Momčilu Đujiću. Tada je unapredio generala Mihailovića u čin četničkog nadvojvode. Mihailović je tom prilikom predao listu od 25 oficira JVuO koje je stari Birčanin proglasio četničkim vojvodama. Birčanin je, uz pomoć Dobroslava Jevđevića, organizovao svoje pristalice u paravojnu formaciju pod nazivom "Odred Vojvode Birčanina", a kasnije je formirana i Splitsko-Šibenička brigada, poznata i kao "Svilena brigada". Te su formacije, zajedno s Dinarskom četničkom divizijom, činile Dalmatinsku vojsku.
Teško se razboleo u Splitu, gde je i umro, 3. februara 1943 godine. Posmrtno je odlikovan od generala Mihailovića i londonske vlade Karađorđevom zvezdom sa mačevima III reda.
