Pokrovitelj
Film
Knjige o 27. martu
Rehabilitacija
Sahrana na Oplencu
Godišnjica
Saznajte više...
Milan Antić: Namesnici i Ministar Dvora pred sudom
Milan Antić: Izvodi iz beležaka
- I grob i rob: Odgovor Dragiše Cvetkovića Ivici Dačiću (Press, 04.10.2009.)
- Kako baka kaže (Odgovor Veljka Lalića Žarku Koraću, Press, 01.102009.)
- Stotine 'izdajnika' čeka rehabilitaciju (Press, 27.09.2009.)
- Rehabilitovan Dragiša Cvetković (Press, 26.09.2009.)
- Ekskluzivno - UDBA: Dosije Milana Stojadinovića
- Ekskluzivno: Podela Jugoslavije počela u Argentini! (Press, 15.3.2009.)
- Otvoren dosije Mustafe Golubića: Staljinova naredba - Draža umesto Tita (2. deo, Press, 28.12.2008.)
- Otvoren dosije Mustafe Golubića: Izdao me Tito! Ali, neka ga... (1. deo, Press, 14.12.2008.)
- Milan Stojadinović u tajnom arhivu UDBE (feljton, Večernje novosti 2005)
Rehabilitovan Milan Antić
 |
Viši sud u Beogradu je u utorak, 3. aprila 2012. godine, na svojoj Internet prezentaciji objavio vest da je rehabilitovan Milan Antić, ministar Dvora Vladarske kuće Karađorđević:
Viši sud u Beogradu, u pravnoj stvari podnosioca zahteva Cahursku Olge, u predmetu rehabilitacije Antić Milana, 24.oktobra 2011.godine doneo je rešenje kojim je
Usvojen zahtev za rehabilitaciju podnosioca Cahursku Olge, te je utvrđeno da je Antić Milan žrtva progona i nasilja političkih i ideoloških razloga, i utvrđeno da je presuda Okružnog suda za grad Beograd K.br.295/49 od 16.08.1949.godine ništava od trenutka njenog donošenja i da su ništave sve pravne posledice, uključujući i kaznu konfiskacije imovine, a rehabilitovano lice Antić Milan se smatra neosuđivanim.
Viši sud u Beogradu doneo je ovakvu odluku na osnovu savesne i brižljive ocene svakog dokaza zasebno i svih dokaza zajedno, kao i na osnovu rezultata celokupnog postupka, pa je našao da je Antić Milan, koji je bio postavljen za ministra Dvora Vladarske kuće Karađorđević 1932.godine sve do puča 27.03.1941.godine, i koji je na preporuku kneza namesnika Pavla Karađorđevića predložen i za viteza Viktorijanskog reda, te jedini nosilac ove titule koju je dobio 1939.godine, presudom Okružnog suda za grad Beograd K.br.295/49 od 16.08.1949.godine oglašen krivim zbog izvršenja zločina izdaje domovine predviđeno u članu 3-a Zakona o krivičnim delima protiv naroda i države po stavu 1 član 4 istog zakona, te je osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 15 godina, s tim da mu se u ovu kaznu uračunalo i vreme provedeno u istražnom zatvoru od 04.11. do 09.11.1944.godine, od 25.02.-13.07.1945.godine i od 02.10.1945.godine do pravnosnažnosti presude - kao glavnu kaznu i na kaznu konfiskacije celokupne imovine u korist države uz ograničenje iz člana 4 Zakona o konfiskaciji i izvršenju konfiskacije i na kaznu gubitka građanskih prava i to biračkog prava, prava na sticanje i vršenje funkcija u društvenim organizacijama i udruženjima, pravo javnog istupanja, prava nošenja počasnog zvanja, ordena i odlikovanja, prava na državnu ili drugu javnu službu ili pravo na penziju u trajanju od 5 godina po izdržanoj ili ugašenoj kazni usled zastarelosti, amnestije ili pomilovanja glavne kazne - kao i sporedne kazne.
Takođe, nakon sprovedenog dokaznog postupka Viši sud u Beogradu je utvrdio da je Antić Milan bio žrtva progona i nasilja iz političkih i ideoloških razloga, jer je izricanje kazne lišenja slobode kao glavne kazne, kazne gubitka građanskih prava, kazne konfiskacije i celokupne imovine u korist države uz ograničenje iz člana 4 Zakona o konfiskaciji i izvršenju konfiskacije, predstavljalo osudu kako iz političkih, tako i iz ideoloških razloga. Iz same sadržine obrazloženja presude Okružnog suda za grad Beograd K.br.295/49 od 16.08.1949.godine proizilazi da je nakon završetka Drugog svetskog rata novoustanovljena vlast imala potrebu da sudi licima oličenim u sistemu vlasti pre Drugog svetskog rata, među kojima i Antić Milanu, kao ministru dvora, a ne potrebi da se sudi licu zbog konkretno počinjenog krivičnog dela. Sud je posebno cenio činjenicu da je pisani otpravak sudske odluke Okružnog suda za grad Beograd bio na 27. gusto kucanih stranica, a da je odbrani Antić Milana posvećeno pet redova u trećem stavu na stranici 27., gde je sud naveo da je neosnovana odbrana optuženog Antića da je bio samo ministar, činovnik i zapisničar na sastancima, jer je ovo u protivrečnosti sa njegovim pravima predviđenim Zakonom o civilnoj Kraljevoj kući, a isto tako u protivrečnosti je i sa navedenim činjenicama koje njegovu ulogu prikazuju u sasvim drugoj svetlosti. Iz toga proizilazi da sud nije obrazložio iz kojih razloga nije prihvatio odbranu Antić Milana, već je samo paušalno naveo da ista nije prihvaćena jer je u suprotnosti sa odredbom Zakona o civilnoj Kraljevoj kući u protivnosti sa činjenicama. Odluka Okružnog suda za grad Beograd nije sadržavala pouku o pravnom leku, niti pravo na žalbu.
Viši sud u Beogradu utvrdio je i to da je u konkretnom slučaju osudi Antić Milana prethodilo sprovođenje krivičnog postupka u skladu sa zakonom i opštim principima krivičnog prava, primenom načela kontradiktornosti i neposrednosti, ali ne uz poštovanje svih građanskih prava okrivljenog, a pre svega prava na odbranu okrivljenog i prava na korišćenje pravnog leka, a što je sve učinjeno iz ideoloških i političkih razloga.
Saznajte više...
- Tekst Rešenja o rehabilitovanju Milana Antića (Viši sud u Beogradu, 24.10.2011.)
